Jęczmień jest jednym z częstszych schorzeń powiek i najczęściej pojawia się w sytuacji obniżenia odporności immunologicznej.
Nie należy się jednak załamywać, gdy już się pojawi. Poniżej podamy ważne informacje na temat jęczmienia, praktyczne wskazówki, jak sobie z nim poradzić oraz obalimy kilka mitów na ten temat.
Jęczmień jest zapaleniem bakteryjnym gruczołów , znajdujących się w powiekach. Wyróżnia się dwa rodzaje jęczmienia wewnętrzy (zapalenie gruczołu tzw. tarczkowego Meiboma) czego efektem jest powstanie od wewnętrznej strony powieki ropnego i drażniącego oko guzka. Powoduje to ogniskowe zaczerwienie, bolesność i obrzęk powieki z zadrażnieniem gałki ocznej.
Jęczmień zewnętrzny to ropne zapalenie mieszka włosowego rzęs i związanych z nim gruczołów (Zeissa lub Molla). Powoduje podobne objawy jak jęczmień wewnętrzny, ale mniej nasilone.
Jęczmienie oka częściej występują:
Pojawieniu się jęczmienia na powiece sprzyja spadek odporności (np. przebyte przeziębienie, czy grypa), przedłużający się stres, brak snu. Jęczmienie mnogie i nawracające bywają oznaką niewyrównanej lub nieleczonej cukrzycy. W każdym przypadku jęczmienia pacjent powinien udać się do lekarza. Leczenie jęczmienia może być prowadzone przez lekarza rodzinnego, ale lepiej jest, jeżeli pacjent uda się do okulisty, gdzie będzie przeprowadzone badanie kompleksowe w biomikroskopie.
Nie zaleca się samodzielnego usuwania ropy, przekłuwania jęczmienia igłą, by nie przenieść infekcji na całą powiekę lub uszkodzić gałki ocznej.
W leczeniu jęczmienia oka stosuje się okłady rozgrzewające stosowane na zamknięte powieki, posmarowane maścią lub tłustym kremem.
Można do tego wykorzystać domowe sposoby, np. buteleczkę z ciepłą wodą zawiniętą w czysty gazik, jajko ugotowane na twardo i ciepłe (bez obierania) zawinięte w czysty gazik, ciepłą łyżeczkę (zanurzyć ją w szklance z ciepłą, przegotowaną wodą). Okłady takie można stosować nawet 3 razy dziennie po 10-15 minut i należy uważać, żeby nie poparzyć przy tym powieki. Ważne by przed i po stosowaniu okładów myć dłonie i zachować higienę.
Okuliści zalecają okłady, które przykłada się na zamkniętą i posmarowaną maścią powiekę. Zwykle stosuje się je 2-3 razy dziennie przez pierwsze 2-3 dni. Dostępne są również specjalne maski oraz kompresy rozgrzewające. Do worka spojówkowego aplikuje się też krople z antybiotykiem, a maść (pod dolną powiekę) na noc. Krople i maść z antybiotykiem są zapisywane na receptę. Rutynowe leczenie trwa ok. tygodnia. Niekiedy po ustąpieniu ostrego stanu zapalnego pozostaje niebolesny, ograniczony guzek nazywany gradówką. Nie zagraża on widzeniu, ale niekiedy przeszkadza i powoduje dyskomfort. W takim przypadku można zmianę wyłuszczyć chirurgicznie. Zabieg przeprowadza się ambulatoryjnie.
Ciepłych kompresów z ziół czy herbaty okuliści raczej nie zalecają, ponieważ mogą prowadzić do maceracji skóry, a poza tym temperatura takiego okładu spada bardzo szybko.
W niektórych, rzadko spotykanych przypadkach może dojść do powikłań jęczmienia (np. zapalenie ropne tkanek oczodołu), dotyczy to przede wszystkim osób z zaburzeniami odporności. U takich pacjentów konieczna jest antybiotykoterapia ogólna i/lub interwencja chirurgiczna.
Powiązane artykuły:
10 domowych sposobów na dolegliwości oczu - fakty i mity >>
Popularne fakty i mity na temat oczu >>
Wybrane choroby oczu >>
Konsultacje merytoryczne: dr n.med. Małgorzata Mulak
