Ortokeratologia jest to nowa niechirurgiczna metoda leczenia wzroku. Polega na selektywnym stosowaniu stabilnokształtnych soczewek kontaktowych w celu uzyskania czasowej wymiernej redukcji wady i lepszej swobodnej ostrości widzenia.
Ortosoczewki mają za zadanie modelować kształt rogówki poprzez jej spłaszczenie, są twarde i gazoprzepuszczalne, posiadają złożoną wielokrzywiznową geometrię. Zakłada się je na noc, a rano zdejmuje, na początku robi się to codziennie, a po około 3 miesiącach wystarczy je zakładać co drugą noc. Efekt korekcji utrzymuje się w początkowym okresie kilkanaście godzin, potem dłużej (do ok. 40 godzin) w zależności od długości stosowania ortosoczewek, wielkości wady oraz podatności tkanki rogówki na odkształcenie.
Cały proces ortokorekcji jest całkowicie odwracalny, tzn., że po zaprzestaniu stosowania ortosoczewek rogówka wraca do swojego pierwotnego kształtu (przy długim używaniu czas ten wynosi od kilku tygodni do 3 miesięcy).
Zawsze można powrócić do miękkich soczewek kontaktowych lub okularów.
Dzięki ortosoczewkom można korygować astygmatyzm do -1,5 dioptrii i krótkowzroczność do -5 dioptrii. Większe wady można korygować jedynie częściowo i wtedy trzeba nosić okulary, ale słabsze.
Nie korygują się:
Ortoleczeniu nie mogą być poddane osoby ze zbyt płaską lub zbyt wypukłą rogówką.
Metoda ta przeznaczona jest dla dzieci od 10 roku życia, młodzieży oraz osób dorosłych do około 45 roku życia. Dodatkowym atutem ortokorekcji jest to, że u dzieci w wielu przypadkach spowalnia lub zatrzymuje postęp wady.
Ortokorekcja jest doskonałym rozwiązaniem również dla sportowców, osób pracujących w zapylonych i zadymionych warunkach, gdzie nie jest wskazane stosowanie soczewek kontaktowych oraz osób, które potrzebują dobrej ostrości wzroku przy pracy (np. piloci, strażacy). Dobrymi kandydatami do ortosoczewek są także osoby, które nie chcą/boją się laserowej korekcji wzroku, nie zostały do niej zakwalifikowane, bądź nie chcą stałych zmian w rogówce.
Przeciwwskazania w ortoleczeniu są takie same jak przy zwykłych soczewkach kontaktowych:
Przy ortokorekcji możliwe są powikłania, do najczęściej obserwowanych należą:
Powikłania te mogą wynikać z niedostatecznego nawilżenie nabłonka rogówki, wcześniejszego używania miękkich soczewek kontaktowych, stosowania środków antykoncepcyjnych oraz leków przeciwalergicznych, błędnego doboru krzywizny ortosoczewki, próby korekcji krótkowzroczności powyżej -5,5 dioptrii oraz złej pielęgnacji ortosoczewek.
W celu dobrania odpowiedniej ortosoczewki należy przejść badanie kwalifikacyjne, które obejmuje:
Przed badaniem kwalifikacyjnym zalecane jest zaprzestanie używania miękkich soczewek kontaktowych na co najmniej kilka dni, twardych na około 2 tygodnie. Na podstawie tych badań okulista dobiera odpowiednią soczewkę, zakłada ją na oko i sprawdza jej ułożenie w lampie szczelinowej. Po 1,5-2 godzinach zdejmuje próbną ortosoczewkę i analizuje zmiany kształtu rogówki i obniżenie wady. Jeżeli parametry te są właściwe zamawiana jest ortosoczewka.
Podczas ortoleczenia pacjent musi wykazać się pewną dyscypliną, pamiętać o wizytach kontrolnych, pielęgnacji soczewek, jak i przestrzeganiu podstawowych zasad higieny oraz o regularnym zakładaniu soczewek. W przeciwnym wypadku efekty ortokorekcji mogą być niezadowalające.
Koszt ortosoczewek to wydatek rzędu 2 tys. zł, ewentualnie do tego dochodzi jeszcze koszt badania i wizyt kontrolnych, które są obowiązkowe (po 7 dniach, po 1, 3, 6 miesiącach, po roku), jeśli nie są wliczone w ten koszt. Zwykle para ortosoczewek starcza na 1,5-2 lata.
Powiązane artykuły:
Okulary, soczewki czy korekcja laserowa? >>
Wady wzroku >>
Wybrane choroby oczu >>
Konsultacje medyczne: dr med. Maria Lewandowska Furmanik
